|
DOE MEE MET DE BLAUWE - OGEN - DEMONSTRATIE TEGEN HUISELIJK GEWELD OP WOENSDAG 28 NOVEMBER IN DEN HAAG 11.00 uur: vertrek van het Malieveld, naast het C.S. in Den Haag 12.00-14.00 uur: spreeksters, aanbieding petities, muziek, op het plein voor het gebouw van de Tweede Kamer
'Ik ben ergens tegenaan gelopen', zeggen vrouwen over de hele wereld als hun partner hun een blauw oog geslagen heeft. Die schaamte moet doorbroken worden. Laat huiselijk geweld maar zichtbaar worden en maak duidelijk dat het afgelopen moet zijn. Onze eisen zijn: 1. De Nederlandse overheid moet de verplichtingen die voortvloeien uit de ondertekening van het VN-Vrouwenverdrag nakomen en ervoor zorgen dat er op korte termijn voor alle vrouwen en meisjes die een gewelddadige thuissituatie willen ontvluchten, toegankelijke, veilige en vanzelfsprekende toevluchtsoorden zijn. 2. Hieruit voortvloeiend moet de Nederlandse overheid garanderen dat alle Blijf-van-m'n-Lijfhuizen en andere vrouwenopvanghuizen en meidenopvanghuizen hetzelfde toelatingsbeleid voeren, te weten: de onzekere verblijfsstatus en de daarmee vaaksamenhangende slechte financiële situatie van hulpzoekende vrouwen en meisjes mag nooit een criterium zijn om hen te weigeren. 3. De overheid moet een grote en brede publiekscampagne voeren via alle media en in vele talen, waarin alle meisjes en vrouwen in Nederland op de hoogte gesteld worden van hun rechten op bescherming en veiligheid, en van de telefoonnummers, adressen, spreekuren etc. van die instanties die hun bescherming en veiligheid zullen garanderen. 4. In de asielprocedure moet huiselijk geweld opgevat worden als vervolging in de geest van het vluchtelingenverdrag van 1951. Vrouwen en meisjes die in hun eigen land geen bescherming konden krijgen tegen huiselijk geweld, en om die reden naar Nederland gevlucht zijn, moeten als vluchteling erkend worden. 5. Ondertussen moet de overheid natuurlijk doorgaan met het treffen van maatregelen die het in de toekomst tot een normale praktijk zullen maken dat niet de slachtoffers van huiselijk geweld, maar de daders het huis moeten verlaten. Deze eisen worden onderschreven door:
Transact, Utrecht ~ VON, Utrecht ~ Steungroep Vrouwen zonder
verblijfsvergunning, Amsterdam
Huiselijk geweld is het
geweld dat je ondervindt Huiselijk geweld is een internationale, alledaagse werkelijkheid voor talloze vrouwen. Huiselijk geweld in Nederland overkomt niet alleen Nederlandse vrouwen en meisjes. Er zijn ook heel wat vrouwelijke migranten en vluchtelingen die lijden onder huiselijk geweld. De Nederlandse overheid zegt dat ze in dit jaar de bestrijding van huiselijk geweld bovenaan hun agenda hebben staan (zie www.huiselijkgeweld.nl). Er wordt gewerkt aan meer wettelijke mogelijkheden om de mishandelaar uit huis te kunnen halen en houden. Er wordt gewerkt aan scholing vanhulpverleners en aan de ontwikkeling van zogenaamde dadertherapie. Er wordt gewerkt aan een netwerk van hulpverlenende instanties. Maar waar de Nederlandse overheid niets aan doet, is aan het schrijnende tekort aan veilige opvang voor de slachtoffers van huiselijk geweld: - Blijf-van-m'n-Lijfhuizen en andere vrouwenopvanghuizen hebben veel te weinig opvangplaatsen. Jaarlijks kunnen 5000 vrouwen (en 5000 kinderen) er een veilig heenkomen vinden, maar voor 11.000 vrouwen (en 11.000 kinderen) is er geen plaats. (Cijfers ontleend aan het Jaarverslag 1999 van de Federatie Opvang.) - Veel Blijf-van-m'n-Lijfhuizen en andere opvanghuizen discrimineren bij wie ze wel of niet toelaten. Er zijn huizen die alles doen wat ze kunnen om iedere mishandelde vrouw onderdak te bieden, maar er zijn er ook heel wat die opvang weigeren aan vrouwen die een afhankelijke verblijfsvergunning hebben en aan vrouwen die nog geen verblijfsvergunning hebben. Het is de Nederlandse overheid die, met de invoering van de Koppelingswet, dit beleid niet alleen bevorderd heeft maar ook sanctioneert. Juist mishandelde vrouwen die in de asielprocedure zitten, vrouwen die (nog) geen zelfstandige verblijfsvergunning hebben kunnen zo geen kant op. Zij hebben immers hier vaak geen familie, vriendinnen en kennissen op wie zij een beroep kunnen doen en moeten dus noodgedwongen vaak bij hun mishandelaar blijven. Door de ondertekening van het VN-Vrouwenverdrag heeft Nederland zich verplicht veilige opvang te garanderen voor alle vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld. Nederland komt die verplichting niet na en draagt zo aktief bij aan het voortduren van huiselijk geweld, door duizenden vrouwen (en kinderen) de mogelijkheid te onthouden om de gewelddadige thuissituatie te ontvluchten. Wat de Nederlandse overheid ook niet doet is erkennen dat huiselijk geweld vervolging is en dus valt onder de definitie van het Vluchtelingenverdrag van 1951. Vrouwen die naar Nederland zijn gevlucht omdat zij in hun eigen land geen bescherming konden vinden tegen huiselijk geweld krijgen, als ze veel geluk hebben, een verblijfsstatus op humanitaire gronden, maar erkend als vluchteling worden zij nooit. Zo draagt Nederland bij aan de opvatting dat huiselijk geweld geen politieke kwestie is maar een persoonlijk probleem van de betrokken vrouwen. 'Ik ben ergens tegenaan gelopen', zeggen vrouwen over de hele wereld, als hun partner hun een blauw oog geslagen heeft. Die schaamte moet doorbroken worden. Laat huiselijk geweld maar zichtbaar worden en maak duidelijk dat het afgelopen moet zijn. DOE MEE MET DE
BLAUWE - OGEN - DEMONSTRATIE VERTREK: 11.00 UUR VAN HET MALIEVELD
organisatie: Vrouwen Tegen Uitzetting, Amsterdam e-mail: sax@xs4all telefoon: 0206184871 of 0206736306 |